Voor de boerderij viering van afgelopen zondag, uitgaande van de H. Hart parochie, was veel belangstelling. Deze was georganiseerd door de werkgroep KerkInPlatteland, KIP.  Jong en oud was uit de omgeving naar de zorgboerderij De Marshoeve,  van Christien en Rinus Mars gekomen.
de koffie stond klaar. Er moesten stoelen worden bijgezet en het koor bleef wel staan…..
In deze bijzondere viering, op een bijzondere locatie, namelijk de binnen bak van de manege, ging pastoraal werkster Marga Kleinovermeen voor.
Het thema was “Deel van het leven”. De liedjes waren zorgvuldig gekozen door Voices en werden vol overgave door hen gezongen. Wat een mooie muzikale ondersteuning.
De pastoraal werkster heette eenieder welkom.
Rinus Mars ontstak de kaarsen.
De leden van KIP verzorgden elk een onderdeel met mooie teksten, maar de meeste indruk maakten misschien wel de woorden van Christien Mars-Koggel en medewerkster Willeke. Tijdens de overweging nam Marga Kleinovermeen hen een interview af.
Vol passie vertelden zij over hun werk met de jongeren die beperkt worden in hun sociaal emotionele ontwikkeling. Zij verwezen naar de volgende tekst: “ Als terugkijken pijn doet en vooruitkijken je bang maakt, kijk dan naast je…Ik loop met je MEE.”  Dat is wat ze doen, elkaar ruimte geven en ruimte laten nemen voor zichzelf, om het leven te ervaren en zich te kunnen ontplooien.
De paarden zijn hierbij van veel waarde.  De geboorte van een veulen, maar ook het sterven van een geliefd paard horen bij dit ervaren van het leven.
Na afloop van de viering was er koffie met krentenwegge.
Vanuit de viering gaat er een 3tal attenties naar zieken in de parochie.
Intussen werd er in de bak een demonstratie gegeven van voltige op een paard. Christien gaf hierbij duidelijk uitleg en het was muisstil. We volgden de verrichtingen van enkele cliënten onder begeleiding van medewerkster Willeke.
Het omgaan met een paard kan veel gevoelens losmaken. Een paard spiegelt de mens daarin. Er werd eerst meegelopen in het ritme van het paard , dan draf en nog galop om als laatste een echte balans oefening te laten zien. Wat was men onder de indruk, een applaus waard.
We kijken terug op een prachtige viering waarin we hebben gehoord en gezien hoe kerkzijn is op het platteland en er wordt gedeeld van het leven.