Dank Dank!!
'Hoe voelt het om een gevallen vrouw te zijn?'
Zomaar een zinnetje uit één van de lieve kaartjes -inmiddels al ruim meer dan 100!- die ik van u mocht ontvangen tijdens mijn ziek zijn. Zoals u wellicht vernomen hebt, ben ik afgelopen voorjaar letterlijk op mijn achterhoofd gevallen. Het gevolg was een fikse hersenschudding en daarbij aanvallen van duizeligheid en overprikkeld zijn. Van deze laatste twee ondervind ik nog steeds hinder. Het blijkt nu dat mijn hele zenuwstelsel overstreched is. Door een veel te hoog stresslevel. Waarschijnlijk heeft dat mijn val veroorzaakt en ben ik daardoor onderuit gegaan. Wat doet het mij goed dat ik zoveel kaartjes, appjes, telefoontjes en zelfs bezoekjes krijg van u. Nog steeds. U bent mij nog niet vergeten, en ik ben u zeker ook niet vergeten. Ook heb ik vanuit de verschillende geloofsgemeenschappen bloemboeketten, een fruitmand, chocolade en andere lekkere dingen, ja, zelfs stoofpeertjes mogen ontvangen. Iemand heeft een (op)kikker voor me gebreid😉. U hebt gebeden voor mij en kaarsjes opgestoken. Zelfs in Lourdes.
Langs deze weg wil ik u heel hartelijk danken voor dit alles. Hartverwarmend. Want als al deze lieve aandacht niet helpt, dan helpt er niks. Het is inmiddels Advent en we mogen uitzien naar een nieuw begin. Dat stond in het kaartje dat ik vandaag ontving, met de vraag of ook ik uit kan zien naar dat nieuwe begin en daarbij het oude achter me kan laten. Dat wens ik mezelf toe, dat wens ik u van harte toe!
Alvast een mooie opgang gewenst naar Kerst.

Lieve groet, pastor Marga klein Overmeen